ประเพณีพระแข

ประเพณีพระแขนิยมทำกันในคืนวันเพ็ญเดือน ๑๒(วันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒)ซึ่งเป็นวันลอยกระทง เพราะเป็นโอกาสสิ้นปีและหมดฤดูฝนแล้ว สาเหตุการเกิดชาวเขมรเชื่อว่าการลอยกระทงของคนไทย เป็นการบูชาพญานาคที่เฝ้ารักษารอยพระพุทธบาทที่ประดิษฐานอยู่ใต้แม่น้ำนัมทานที

ส่วนพิธีการเสี่ยงเทียนเป็นการบูชาพระอิศวรผู้สร้างพระจันทร์

ขั้นตอนของพิธีเสี่ยงเทียนนั้น ชาวบ้านจะเตรียมการไว้ล่วงหน้าหนึ่งวัน โดยการคั่วข้าวตอก ตำข้าวเม่า เผาข้าวหลามเป็นการใหญ่ เพื่อเตรียมไว้ใส่บาตรในคืนงานพระแข บางรายที่ทำน้อยแค่พอเป็นพิธี ก็อาจจะทำในวันเช้าวันขึ้น ๑๕ ค่ำก็ได้ นอกจากนี้ยังมีชาวบ้านที่เป็นชายจะไปที่วัดใกล้บ้านและช่วยกันปลูกโรงพิธี โดยกั้นแผงไว้รอบสี่มุมของโรงพิธี แล้วปักฉัตรธงวงสายสิญจน์ล้อมรอบถึงกัน ภายในโรงพิธีจะจัดตั้งโต๊ะหมู่มีเครื่องสักการบูชา รวมทั้งบาตร ๓-๔ ใบ แถมยังมีกระบุงใหญ่ตั้งข้างๆไว้ใส่ข้าวหลามในเวลาประกอบพิธี

สำหรับพระภิกษุที่จะมาประกอบพิธี บางวัดก็จัดพอกับพระ ๕ รูป, ๗ รูป หรือ ๙ รูป มีบางวัดจัดไว้ไม่จำกัดจำนวน โดยปูอาสนะให้ยาวๆพระภิกษุสามเณรมีเท่าไรนิมนต์มาสวดทั้งหมด รวมไปถึงพระอาคันตุกะที่มาร่วมในงานพิธีด้วย ถ้าเป็นหมู่บ้านที่อยู่ไกลจากวัด ชาวบ้านจะไปนิมนต์พระจำนวนหนึ่งมาประกอบพิธีกรรมที่หมู่บ้านของตน

ส่วนในท้องที่อำเภอเมืองสุพรรณบุรี แถววัดหนองบัว วัดอินทร์เกษม ตำบลตลิ่งชัน จะใช้เทียนแค่ ๖ เล่ม เทียนเล่มแรกสมมุติให้เป็นเดือน ๖ ทำนาย ก่อนฤดูฝน ๑ เดือน และเทียนเล่มสุดท้ายจะเป็นเดือน ๑๑ ซึ่งเป็นช่วงที่หมดฝนแล้ว ๑ เดือน เทียนหนึ่งเล่มเป็นหนึ่งเดือน ตอนบนจะเริ่มตั้งแต่
ขึ้น ๑-๑๕ ค่ำ ตอนล่างจะเป็นช่วงแรม ๑-๑๕ ค่ำ