ประเพณีห่มผ้าพระสมุทรเจดีย์

ประเพณีห่มผ้าพระสมุทรเจดีย์

ในสมัยรัชกาลที่ ๔ ได้มีการริเริ่มประเพณีห่มผ้าแดงที่องค์พระสมุทรเจดีย์ ต่อมาพระปลัดทองแห่งวัดกลาง จังหวัดสมุทรปราการ ได้รวบรวมญาติโยมและบรรดาศิษยานุศิษย์ให้หาผ้าแดงมารวมกันเย็บเป็นแถบ แล้วนำไปหุ้มองค์พระสมุทรเจดีย์ในวันแรม ๗ ค่ำ เดือน ๑๑ เวลาหลังเที่ยงเป็นการประจำทุกปี

ในราวปี พ.ศ.๒๔๓๑ ขุนอภัยภาษีได้ถึงแก่กรรมลง พระยาสมุทรบุรานุรักษ์(สิน) ข้าหลวงประจำจังหวัดสมุทรปราการใ

นสมัยนั้นได้รับช่วงห่มผ้าแดงสืบต่อมา

แต่เลื่อนวันประพิธีห่มผ้าแดงองค์พระสมุทรเจดีย์จากวันแรม ๗ ค่ำมาเป็นวันแรม ๕ ค่ำ

วัตถุประสงค์หลักของการแห่ผ้านั้น นอกจากการห่มผ้ารอบองค์พระเจดีย์แล้ว เป้าหมายอีกอย่างก็เห็นจะเป็นความต้องการของพระผู้ดำริ และพระผู้ดำเนินการก่อสร้างที่ต้องการให้ชาวต่างชาติ  ที่เดินเรือเข้ามาทางปากแม่น้ำเจ้าพระยา นอกจากจะเห็นการชักธงแดงช้างเผือกที่ป้อมผีเสื้อสมุทรดั่งธงชาติสยามรุ่นแรกแล้ว ยังได้เห็นผ้าแดงพร้อมองค์พุทธสถานของพระสมุทรเจดีย์เด่นเป็นสง่าอยู่บนเกาะกลางแม่น้ำเจ้าพระยาอีกด้วย

แต่พระเจดีย์องค์ใหม่ที่ทั้งกว้างใหญ่ขึ้นและสูงขึ้นตามแบบลอมฟาง รูปทรงสมัยอยุธยานี้ ไม่ว่าจะบังคับขู่เข็ญอย่างไรก็ไม่มีใครกล้าที่จะเสี่ยงปีน จนแล้วจนรอดก็ไม่สามารถหาคนมาทำการขึ้นไปห่มผ้าแดงองค์พระสมุทรเจดีย์ได้ พิธีการสมโภชองค์พระสมุทรเจดีย์เห็นที่จะไม่สามารถสำเร็จสมบูรณ์ได้แน่ ถ้าไม่มีการห่มผ้าที่ชาวบ้านอุตส่าห์ร่วมกันเย็บแล้วแห่มาถึงขนาดนี้แล้ว แล้วในที่สุดก็เกิดผู้กล้าอาสาที่จะปีนขึ้นไป ทราบชื่อว่า นายรอด รุ่งแจ้ง นายรอด คือชาวบ้านคนแรกที่ได้ปีนขึ้นไปบนองค์พระสมุทรเจดีย์และทำการห่มผ้าแดงองค์พระเจดีย์จนสำเร็จ